Atrakcje

HOME ATRAKCJE

Ogród Bajek

Niewielki ogród malowniczo położony na stromym zboczu Lesieńca, na wysokości 700 - 710 m n.p.m. otoczony przez świerkowy las i górskie łąki. Powstał w latach 20-tych XX wieku poprzez starasowanie zbocza i poprowadzenie w jego obrębie licznych ścieżek. Założył go Izydor Kristien w hołdzie baśniom, urzekającej okolicy, a także wszechwładnemu Duchowi Gór. Zgromadzone tu liczne okazy ozdobnych roślin ogrodowych oraz typowo górskich są tłem dla wykonanych w większości z korzeni i konarów drzew, a także kamieni oryginalnych motywów baśniowych tj. figurek, totemów, domków, altanek i innych.

Znajduje się tu także miniatura dawnej kamiennej wieży widokowej ze szczytu Śnieżnika. Ogród Bajek położony jest w pobliżu czerwonego i przy żółtym szlaku prowadzącym z Międzygórza do Sanktuarium na Górze Iglicznej.

szlaki z międzygórza

Do Ogrodu Bajek można dojść z Międzygórza żółtym szlakiem przez Polaną Śnieżną w ciągu 30 minut lub drogą za pensjonatem „Sarenka”, a następnie czerwonym szlakiem w ciągu 30 minut. Od maja 2009 r. wytyczono dla dzieci „Szlak Krasnala” tj. od pętli PKS w Międzygórzu do Ogrodu Bajek w kolorach czerwonym i żółtym.

Wodospad Wilczki

Największy i najwyższy wodospad w Masywie Śnieżnika, drugi co do wysokości w Sudetach. Powstał na linii uskoku tektonicznego, skąd rzeka Wilczka spada z 22 m do kotła i dalej płynie wąskim wąwozem zwanym kanionem amerykańskim, którego pionowe skały osiągają nawet 25 m. Wokół wodospadu rośnie piękny, stary las mieszany i wznoszą się malownicze skałki. Wodospad wraz z najbliższym otoczeniem objęte są od 1958 roku ochroną i tworzą rezerwat przyrody „Wodospad Wilczki”. Teren rezerwatu przystosowany jest do zwiedzania. Nad wodospadem znajduje się mostek, a wokół niego wyznaczono ścieżki oraz schodki prowadzące do tarasów widokowych, tak by można było oglądać wodospad i wąwóz z każdej strony.

Rezerwat znajduje się zaraz przy wjeździe do Międzygórza, dojście do niego możliwe jest bezpośrednio z położonego obok parkingu lub też z centrum miejscowości alejką spacerową.

Zapora wodna

W dalszej części rzeki Wilczki w Międzygórzu, poniżej wodospadu i wąwozu, znajduje się zbiornik przeciwpowodziowy wzniesiony na początku XX wieku. Kamienna zapora ma ponad 29 m wysokości i 108 m długości. Zbiornik może pomieścić prawie 1 milion metrów sześciennych wody, ale podczas intensywnych opadów i powodzi w 1997 roku okazało się to za mało i nadmiar wody przelewał się ponad górną krawędzią zapory. Tama była bliska rozszczelnienia, a jego skutki byłyby tragiczne dla całego regionu. Na szczęście budowla wytrzymała zagrożenie, a następnie została gruntownie odnowiona, wzmocniona i co ważne obecnie jest udostępniona dla turystów. Przejście metalową kładką na wysokości 30 m jest niezapomnianym wrażeniem, a przy tym pozwala na podziwianie wspaniałych górskich widoków.

szlaki z międzygórza

Do zapory prowadzi zielony szlak, który dalej wiedzie na Igliczną.

Sanktuarium Maria Śnieżna

Igliczna od dawna stanowi cel wycieczek i pielgrzymek. W połowie XVIII wieku została tutaj przywieziona kopia cudownej figurki Matki Bożej Śnieżnej z Maria Zell w Austrii. Umieszczono ją na drzewie, blisko szczytu Iglicznej, lecz podczas gwałtownej burzy drzewo złamało się, figurka ocalała cudownie nienaruszona. Przeniesiono ją niżej, gdzie początkowo zbudowano małą drewnianą kapliczkę, a później tj. w 1781 r. rozpoczęto budowę sanktuarium maryjnego. Sława figurki rozprzestrzeniała się szybko dzięki licznym cudownym uzdrowieniom i łaskom, które były jej przypisywane.

Kościół był przebudowywany jeszcze kilkakrotnie, dobudowano wieże, plebanię, krużganki, tarasy i ostatecznie prace zakończono w 1882 r. W latach 1961- 1968 biskup Karol Wojtyła dwukrotnie odwiedzał Igliczną. Miejsce to, jak i jego cudowne łaski spowodowały, że już jako Papież Jan Paweł II ukoronował figurkę Matki Bożej Śnieżnej podczas swoje drugiej pielgrzymki do Polski w 1983 r. Obecnie sanktuarium odwiedza wielu turystów, a ze względu na jego szczególny charakter i malownicze położenie odbywają się tam często uroczystości ślubne oraz chrzty. Szczyt Iglicznej jest doskonałym punktem widokowym na Ziemię Kłodzką i otaczające ją pasma górskie.

szlaki z międzygórza

Z Międzygórza na Igliczną prowadzi szlak zielony, żółty oraz czerwony.

Schronisko na Śnieżniku

W 1806 r. na środku hali pod Śnieżnikiem powstała zagroda pasterska zwana „Szwajcarką”, gdyż jako gospodarza osadzono tam Szwajcara. Była to duża farma mleczna, hodowano krowy i owce. Wyodrębniono w niej również część dla wędrowców oraz mały bufet. W drugiej połowie XIX wieku na zlecenie ówczesnej właścicielki tych terenów księżny Marianny Orańskiej wybudowano nowe schronisko - wynikało to z dużego zainteresowania terenem przez turystów i wędrowców. Popularność Śnieżnika stale rosła, więc w 1871 roku dobudowano kolejny obiekt jako gospodę turystyczną - budynek obecnego schroniska. Doprowadzenie dróg leśnych znacznie wpłynęło na zwiększenie dostępności szczytu, organizowano wycieczki powozem, saniami. Obiekt cieszył się wyjątkową popularnością zimą, gdyż przyległe tereny charakteryzowały się wspaniałymi warunkami śniegowymi. Organizowano tutaj kursy narciarskie, na które przyjeżdżały sławne osobistości z całego świata. Jako atrakcję z tamtych czasów należy wymienić zjazdy „rogatymi saniami” spod gospody na hali aż do Międzygórza.

Lata powojenne nie były łaskawe dla schroniska, początkowo opuszczone ulegało dewastacji, później przejął je PTTK, ale przeprowadzono tylko drobne naprawy utrzymujące obiekt w trwaniu. Kolejne lata świetności nadeszły, gdy prowadził je człowiek legenda Ś.P. Zbyszek Fastnacht - wrocławski działacz turystyczny. Wyremontowano gruntownie obiekt, unowocześniono węzeł sanitarny, pokoje gościnne i sale odnowiono. Schronisko nabrało szczególnego klimatu, a panującej tam atmosfery nigdy się nie zapomina.

szlaki z międzygórza

  • czerwony szlak ok. 8 km, ok. 2 godz.
  • niebieski szlak ok. 10 km, ok. 2.5 godz.

Śnieżnicki Park Krajobrazowy

Powstał w 1981 roku na obszarze 28,8 tys. ha, w tym 26,3 tys. ha lasów. Swym zasięgiem obejmuje trzy grupy górskie Sudetów Wschodnich: Masyw Śnieżnika, Góry Bialskie, Góry Złote.

Obszar parku cechuje występowanie różnych typów krajobrazów, od nizinnych kotlin śródgórskich, przez krajobrazy starych gór średnich, starych dolin rzecznych po strefę szczytową Śnieżnika o charakterze subalpejskim. Centralnym wzniesieniem i najwyższym szczytem jest Śnieżnik 1426 m n.p.m.. Od Śnieżnika promieniście we wszystkie strony rozchodzą się grzbiety górskie. Poszczególne ramiona oddzielają głęboko wcięte doliny erozyjne, co nadaje masywowi wysokogórski charakter.

Kopuła szczytowa Śnieżnika leży powyżej górnej granicy lasu i jest doskonałym miejscem widokowym. Przy dobrej pogodzie można zobaczyć Karkonosze, Masyw Ślęzy, Beskidy, nocą widać nawet światła Wrocławia czy Pragi. Śnieżnik był już popularny pod koniec XVIII wieku, modne były wycieczki na szczyt i podziwianie wschodów słońca. W latach 1895-1899 wzniesiono na szczycie kamienna wieżę widokową w kształcie baszty, o wysokości 33,5 m. Po wojnie nie zabezpieczono jej ani nie utrzymywano, więc w roku 1973 uznano za grożącą zawaleniem i wysadzono. Obecnie podejmowane są starania, aby ją odbudować.

„Śnieżnik Kłodzki” to rezerwat krajobrazowy o powierzchni 192,33 ha obejmujący szczytową kopułę wzniesienia wraz z borem świerkowym regla górnego, kosodrzewiną i innymi rzadkimi roślinami charakterystycznymi dla piętra alpejskiego. Śnieżnik należy do najcenniejszych obiektów przyrodniczych w polskich górach. Jego świat roślinny, a zwłaszcza zwierzęcy jest najbogatszy w Sudetach. Wynika to z faktu, że przebiegają tu granice i zasięgi występowania wielu gatunków sudeckich, alpejskich, karpackich oraz śródziemnomorskich - jeleń, sarna, dzik, muflon, kozica, borsuk, lis, kuna.